bu sabah (dün aslında, salı yani) 9'da kalktım ve gece yarısı 1'e kadar aralıksız çalıştım. hadi kafamın dağınıklığını, zihinsel yorgunluğumu falan geçtim; 13 saat boyunca -tekrar ediyorum- aralıksız olarak monitör(ler)e bakmış bir insanın gece yarısı saat 1.30'da yatıp uyuyamaması neyin nesidir blog? neyin işaretidir? ulan hiç değilse gözleri yorulur insanın, hatır için uyur be.
hayır sıkıntı şu ki bu hadise bir haftadır böyle sürüp gidiyor ve ben yine asla kalkmak istediğim saatte kalkamıyorum. yani gece uyuyamayıp sabah da uyuyamasam sorun yaşamayacağım aslında.
kafamı yastığa koyduğumda düşünecek süper rahatlatıcı ve uyku getirici şeylere ihtiyacım var. yattığım andan itibaren iş güç düşünmeye başlıyorum. onu böyle yapmalı, şunu düzeltmeli, bunu eklemeli, öyle olmaz böyle yapmalı derken bir bakıyorum ki saat yine 02:30 olmuş ve ben yine uyuyamamışım!
yeter lan!
4 comments:
gün içinde 2 atarax at bişiciin kalmaz bebekler gibi uyursun kuzucum
ya vaktiyle ataraxi lustral'i falan derken bir suru ilac kullandim, bi halt degismedi, haliyle oylesine ilac kullanmakla kalmis oldum. istemiyorum artik. dogal yollardan cozmeliyim bunu bence ben.
yerler bebek!
uykuya doyduk belkide?
yok yok, ben kendimi bir nebze olsun taniyorsam uykuya doymamisimdir :)
Yorum Gönder