bu değil, onu peşinen belirtmekte fayda var.
yalnız öte yandan, benim nezdimde, aslında hiçbir istiklal caddesi fotoğrafı, bırak istiklal caddesi'ni bir kompozisyon olarak öne koymayı, küçük bir tanım yapmak için dahi yeterli olmuyor.
cumartesi gecelerimi şirkette geçirdiğimde –ki çok sık yaşanan bir şey aslında-, fotoğraf makinem yanımda olsun ya da olmasın; mutlaka istiklal caddesi'nde birkaç tur atar, keyfime göre birkaç bira ya da mephisto'da bitki çayı içer, başarabilirsem biraz kitap okur ve tüm bunlar sırasında da, çevreyi sürekli alıcı gözüyle izlerim.(ne güzel rutinmiş lan bu, yuh)
istiklal caddesi'nde, olan biteni izleyip mümkünse fotoğraf çekmek dışında hiçbir şey yapmama motivasyonuyla geçirdiğim onca güne rağmen, şimdiye dek "işte istiklal caddesi!" diyebileceğim tek kare dahi çekebilmiş değilim.
düşünsene; tek karede dilencisi, müzisyeni, aşığı, sarhoşu, midyecisi, esnafı, kavga edeni, öpüşeni, tramvayı, polisi, fotoğrafçısı, çiçekcisi ve daha aklıma gelmeyen kim bilir neler.
ütopik!
3 comments:
zor tabi tek karede yakalamak hepsini :) bu ümitle yaşayabilir ama insan :P
bence laf yiyen bi kizi cekmek cok uygun olur, bir kiz olarak istiklal caddesine her inisimde yasadigimin %60 kadari bu oluyo
@cupcake; ahahha aynen oyle, o umutla yasiyorum :)
@the yellow cloud;
laf yiyenini hic dusunmemistim. simit yiyen, ayran icenlerle takildim hep. buna egilecegim :)
Yorum Gönder